با اینکه خيانت همسر م را فهمیدم ولی همچنان ادامه میده
من فكر ميكردم ديگه دنبال اين كارا نميره ولي در واقع به كارش ادامه ميداده ولي من فكر ميكردم كه بعد از اون جريان دنبال اين كاراش نميره. تا اينكه نه ماه پيش دوباره فهميدم با كسي رابطه داره و تو اين چند ماه فقط زندگي ما شده دعوا و جنگ و تنش.
دو تا بچه هاي من خيلي آسيب ديدن تو اين چند ماه و خودم از همه بدتر داغون شدم. ولي بر خلاف تمام آسيب هايي كه به زندگيمون وارد شده همسرم هنوز دست از رابطش با طرف مقابل بر نداشته و همچنان به راهش ادامه ميده.
من به خاطر بچه هام نشستم و دارم تحمل ميكنم. شايد دست از اين كاراش برداره و به زندگيمون بچسبه. ولي شايد رابطه عاطفي شديدي بينشون هست كه نميتونن دست بردارن. نميدونم اميدي به اين زندگي هست یا نه؟
واينكه من چه جوري جواب سوالمو ببينم؟
مرسي
لطفا حتما به صورت فارسی بنویسید و از کیبورد فارسی استفاده کنید.
نظراتی که شامل الفاظ رکیک و توهین آمیز و بحث های سیاسی و قومیتی باشد منتشر نمی شوند و حذف می شوند.
نظراتی که شامل تبلیغ به صورت لینک، نام شرکت، اشخاص خاص باشند منتشر نمی شوند.
شما میتوانید تجربه خودتان را از یک موضوع را به صورت نظر در اینجا درج کنید، و یا میتوانید از تجربه دیگران استفاده کنید.
سلام به شما دوست عزیز متاسفم به خاطر مسئله ای که در زندگی شما پیش آمده واقعیت اینه که خیانت به هرشکلی تلخ و عذاب آوره و اصلا توجیح مناسبی نیست. اما عکس العمل هر فرد در مقابل این مسئله ممکن است متفاوت باشد.یعنی بعضی ها خیانت را یک گذر از خط قرمز ممنوعه میدانند و معتقدند همه چیز رابطه زیر سوال رفته و جای هیچ بخششی وجود نخواهد داشت و احتمالا جدا میشوند، دسته دیگر ممکن است اهمیت زیادی ندهند و این موضوع را راحت تر بپذیرند و به زندگی مشترک خود تحت هر شرایطی ادامه دهند،برخی هم به دنبال جبران ممکن است دست به اعمال غیرمنطقی بزنند،اما دسته بعد به جای واکنش های افراطی و غیر منطقی سعی میکنند رابطه را واکاوی دقیق تری کنند و علت یابی کنند که چرا طرف مقابل به من خیانت کرده و از من چه انتظاراتی داشته که کوتاهی کردم؟ و چند درصد از عامل این اتفاق من هستم؟ یعنی به جای فرافکنی علت را کمی در خود هم جست و جو کنیم. معمولا وقتی سعی کنیم با دید بازتری به مسئله نگاه کنیم و حق به جانب برخورد نکنیم رفتارمان تغییر خواهد کرد.شما در این مورد 2 راه بیشتر ندارید یا ببخشید و به زندگیتان ادامه دهید و یا اینکه جدا شوید. اگر تصمیم به بخشش گرفتید در تمام رفتار و اعمالتان بخشش باید وجود داشته باشد و از طعنه و کنایه و زخم زبان و نبش قبر نباید خبری باشد. ورفتارتان باید حکایت از بخشش و اعتماد باشد و گرنه میتواند به زندگی شما آسیب وارد شود. برای حل این بحران میتوانید به یک روانشناس هم مراجعه کنید شاید بیشتر بتونن کمکتون کنند.