از اینکه که دوست پسرم گفته قیافه قشنگی ندارم خیلی دلم شکسته

من فردی رو خیلی دوست دارم. چند سال بود در یک محیط کار میکردیم تا اینکه سال گذشته فهمید. اصلا نمیدونم چطور شد که بهش گفتم و اون هم گفت که من متوجه شده بودم. خوب بود تا اینکه بعد یکسال به من گفت من اونقدر دخترای آنتیک دیدم که تو در برابرشون هیچی...
من خیلی ناراحت شدم و یه روز دیگه که بهش گفتم خیلی از حرفتون دلم شکست گفت دیگه چهره آدم که دست خودش نیست تو که نمیتونی به جنگ خدا بری دختر خوب...
با وجودیکه من اصلا زشت نیستم من معمولی هستم. گفت من دارم زندگیمو میکنم اصلا هم به کسی نیاز ندارم. من خیلی بهش محبت میکردم و حتی الان هم بخاطر شرایط کرونا که نمیتونم ببینمش زنگ میزنم یا پیامکی حالشو میپرسم.
وقتی بار اول که من از دهنم در رفت و بعد از گذشت هفت سال بهش گفتم که دوستش دارم و البته رفتار اون باعث شد که من بگم، اول خوب بود گفت خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد... خواهان.....آره تو دختر خوبی هستی، من امیدی نداشتم تا حالا، ازین به بعد تو هستی و خییییلی حرفها و قولهای دیگه که طی روزهای بعد بهم گفت...
ولی روزی که اون حرفو بهم زد قلبم داشت از جاش در می اوم. هنوزم باهاش صحبت میکنم و دوستش دارم و نمیدونم چکار کنم. کلا ازین رابطه خارج شم؟؟؟
همش میگفتم خدایا یه شرایطی بشه که من دیگه نبینمش، آخرشم شرایط پیش اومد ولی ذهنم که همش درگیرشه چی؟!!
چکار کنم میشه لطفا راهنماییم کنید.