شکاک بودنم هم خودم و هم همسرم رو اذیت می کنه و اون اصلا درکم نمی کنه
من ۳۴ سالمه و ۶ ساله که ازدواج کردم. در کل آدم شکاکی هستم و این مسئله زندگی رو برا من خیلی سخت کرده. در درجه اول خودم خیلی اذیت میشم. از این رو همسرم اصلا درک نمیکنه و باعث میشه من بیشتر شک کنم.
بهش هم گفتم این کارات بیشتر باعث میشه ولی وقتی من بیشتر حرف بزنم و اعتراض بکنم هم حرفهای رکیک میزنه هم کتک... و حس میکنم اصلا دوستم نداره واین حس شکاکیت من هم بیشتر میشه.
حس میکنم داره همه چی رو از من مخفی میکنه بطور مثال زنگ میزنم میپرسم کجایی میگه تو خیابون درحالی که جای آروم و بی سرو صدایی هست. یا میگه دارم با یکی حرف میزنم.
من نپرسیدم چیکار میکنی؟ میگم کجایی یا ازش سوال میپرسم بعد چند دقیقه مکث جواب میده
و اینها باعث شده من بیشتر شک کنم.
لطفا پیش از ارسال نظر و یا پاسخ، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید:
لطفا حتما به صورت فارسی بنویسید و از کیبورد فارسی استفاده کنید.
نظراتی که شامل الفاظ رکیک و توهین آمیز و بحث های سیاسی و قومیتی باشد منتشر نمی شوند و حذف می شوند.
مطالب مهم قبل از ایجاد سوال را بخوانید:
خب خوبه مشکلتون رو شناسایی کردید و ایشون هم شاید کاری نمیکنن اما چون شکاک بودن شما ایشون رو اذیت میکنه اینطوری با لجبازی واکنش نشون میده ایشون مقصر نیستن برای هر انسانی مهمه که طرف مقابل بهش اعتماد داشته باشه. کاری هم نکنه این شک و تهمت و بدگمانی شما کار دستتون میده میگه بابا من کاری نمیکنم دارم بازخواست میشم بذار یه کاری کنم تا حداقل نسوزم! البته دلیل نمیشه اصلا ولی خب آدمیزاده دیگه. اغلب وقتی ذهن بیکاره دنبال اینجور چیزاست سرتون رو گرم کنید. شما شادترین و جذابترین هستین پس دلیلی برای خیانت نیست غرغرو و بدگمانی نباشید
به نظر من دنبال یک سر گرمی باشید و ذهنتون را پر از افکار مثبت کنید و وقتی ذهنتون به جاهایی میره که نباید بره جلوش بگیرین و کیک درست کنید یا دنبال یک هنر برین سعی کنید کمتر به همسرتون زنگ یزنید حتی اگر مشکوک هستی اونطوری نشون ندین به خودتون برسین موهاتون رنگ بزنین با دوستاتون برین بیرون اینجوری زندگیتون هم رنگ میگیره هم شادتره